Αποχαιρετισμός στον Γιάννη Παλυβό

Η Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ πενθεί την απώλεια του Γιάννη Παλυβού, αγαπητού συναδέλφου και εξαιρετικού μέλους της.

Ο Γιάννης Παλυβός υπήρξε “μορφή”. Αφοσιωμένος στη Σχολή και τους φοιτητές, φωτισμένος δάσκαλος, ανιδιοτελής, ανεπιτήδευτος, αποφασιστικός, με τον πήχη ψηλά, οραματιστής και εργάτης ταυτόχρονα. Και με υπέροχη καρδιά.

Σπουδαγμένος στη Μέκκα της Χημικής Μηχανικής, το Πανεπιστήμιο της Minnesota, έφερε στη Σχολή, τη δεκαετία του ’70, το νέο πνεύμα της χημικής μηχανικής, με στίγμα που παραμένει ανεξίτηλο.  Ικανότατος πειραματιστής και ταυτόχρονα βαθύς γνώστης των θεμελιωδών της επιστήμης μας, ήταν ο πρώτος που μας δίδαξε ολοκληρωμένο μαθηματικό φορμαλισμό φαινομένων μεταφοράς και έστησε data acquisition με τον τότε – αρχές δεκαετίας του 80 – super minicomputer PRIME. Μας ενέπνευσε και μας άνοιξε δρόμους επιστημονικής αναζήτησης που οδήγησαν αρκετούς σε υπερατλαντικούς προορισμούς.  Ερευνητής στα νιάτα του σε κινητική θεωρία μεταφοράς, αφοσιώθηκε στην ωριμότερη φάση του στην ηλιακή μηχανική και υπήρξε πρωτομάστορας στο σχεδιασμό και πιλοτική εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. Με ό,τι και να καταπιανόταν είχε την ορμή μιας ακαταμάχητης εφηβείας.

Πρωτεργάτης του υπολογιστικού εκσυγχρονισμού της Σχολής, σε μια αρχικά μοναχική διαδρομή, κατάφερε με όραμα, επιμονή και σκληρή δουλειά  να πετύχει τον στόχο του που ήταν και αίτημα των καιρών. Θεμελιωτής και ακάματος διευθυντής του Υπολογιστικού Κέντρου της Σχολής, μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 2009,  κατέβαλε τεράστια προσπάθεια  για να οικοδομηθεί η σύνθετη υποδομή που σήμερα υποστηρίζει τη διδασκαλία, την έρευνα και τη διοικητική λειτουργία στη Σχολή. Έτσι, ευτύχησε να δει το όραμά του και τους κόπους του να πιάνουν τόπο.

Δεν επεδίωξε την προβολή του. Ήταν απαιτητικός με τους συνεργάτες του αλλά δίπλα τους με αγάπη και γενναιοδωρία προσφοράς.  Ήταν αντισυμβατικός και πάντα απέναντι στην ατσιδοσύνη και τον ακαδημαϊκό επαρχιωτισμό.

Για μερικούς από μας που είμαστε τώρα στη Σχολή και δουλέψαμε μαζί του, ως φοιτητές και συνεργάτες του,  και για πολλούς που πέρασαν από τα χέρια του υπήρξε μύστης, μέντορας και θα παραμείνει προσωπικότητα αναφοράς. Η ενδόμυχη σκέψη “τι θα έλεγε ο Παλυβός” καθοδηγούσε και θα καθοδηγεί πολλές από τις κινήσεις και τις αποφάσεις των κάποτε κοντινών συνεργατών του, ακόμη και σε στάδιο προχωρημένης ακαδημαϊκής τους ενηλικίωσης.

Η μνήμη του Γιάννη Παλυβού θα παραμείνει φωτεινή για τη Σχολή Χημικών Μηχανικών. Η Σχολή υποκλίνεται στο έργο και το υπόδειγμά του.

Ανδρέας Μπουντουβής

Μαθητής και συνοδοιπόρος του Γιάννη