Κατευόδιο στον Πέτρο Μούνδουλα

Κατευόδιο στον Πέτρο Μούνδουλα

Ο Πέτρος Μούνδουλας έφυγε ξαφνικά από κοντά μας τα ξημερώματα της Κυριακής 24 Ιανουαρίου. Διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός (1996) και Διδάκτωρ του ΕΜΠ (2007), Ερευνητικός Συνεργάτης και μέλος Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού στον Τομέα Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, συνέδεσε το πρωτότυπο επιστημονικό του έργο στη σύνθεση συμβατών και επιτελεστικών κονιαμάτων αποκατάστασης με την συμβολή του ΕΜΠ στην προστασία σημαντικών μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπως η Αγιά Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη και ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, καθώς και το εντός αυτού Ιερό Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου.  Η τελευταία του συμβολή θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 27 Iανουαρίου στο πλαίσιο της παρουσίασης του σχετικού έργου του ΕΜΠ στα Ιεροσόλυμα. Η εθελοντική συμβολή του ήταν ουσιώδης σε χαρακτηριστικά έργα για την Πολιτιστική Κληρονομιά του τόπου μας, με ιδιαίτερη σημασία για το Πολυτεχνείο, όπως το Γεφύρι της Πλάκας, αλλά και ο καθαρισμός των όψεων της Ιστορικής Πρυτανείας του ΕΜΠ.

Επιτελούσε το εκπαιδευτικό του έργο με ιδιαίτερη ανταπόκριση από τους φοιτητές μας στα προπτυχιακά μαθήματα του Τομέα Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών και ιδιαίτερα στα μεταπτυχιακά μαθήματα της Β’ Κατεύθυνσης «Υλικά και Επεμβάσεις Συντήρησης» του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του ΕΜΠ στην «Προστασία Μνημείων», και ήταν πάντα δίπλα τους στην εκπόνηση διπλωματικών, μεταπτυχιακών εργασιών και διδακτορικών διατριβών.

Ο Πέτρος ήταν στην πρώτη γραμμή συλλογικών προσπαθειών και αγώνων. Εκλεγμένος στην Αντιπροσωπεία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελληνίου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών, Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου και Ορισμένου Χρόνου και μετέπειτα του Συλλόγου Ειδικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού. Αγωνίστηκε με συνέπεια για την υπεράσπιση και αναγνώριση της Παιδείας και του επαγγέλματος του Μηχανικού για την αναγνώριση του επιστημονικού – εκπαιδευτικού ρόλου των Ερευνητικών Συνεργατών ΙΔΑΧ του ΕΜΠ και είχε την ικανοποίηση ότι μπόρεσε να συμβάλει στη θεσμική ανέλιξή τους στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του προσωπικού του ΕΜΠ.

Πέτρο, έφυγες πολύ νωρίς, στα 43 σου χρόνια. Και θα μας λείψεις πολύ. Στο Εργαστήριο, στο ΤΕΕ, στο Πολυτεχνείο, στην πολιτική ζωή και δράση. Κυρίως όμως, θα μας λείψεις σαν άνθρωπος. Που ήσουν πάντα δίπλα σε όλους μας. Με ένα χαμόγελο σκεπτικισμού, με ωριμότητα, κριτική σκέψη, χιούμορ, και θετική παραίνεση σε κάθε καλή ή κακή, μικρή ή μεγάλη στιγμή μας. Έτσι, άλλωστε, αντιμετώπιζες και τα σοβαρά προβλήματα της υγείας σου, τόσο που κι εμείς δεν τα λογαριάζαμε. Και όλοι, όλο και κάτι περισσότερο σου ζητούσαμε.

Η σκέψη μας όμως σήμερα στρέφεται στην αγαπημένη σου οικογένεια, που σε αποχωρίζεται οδυνηρά και την οποία συλλυπούμεθα θερμά και στεκόμαστε δίπλα της.

Πέτρο, τώρα γυρίζεις για τελευταία φορά στο νησί σου, που τόσο αγαπούσες, για να φύγεις από κει προς τους ανοιχτούς ορίζοντες της Ανατολής που τόσο σε γοήτευαν. Εμείς θα σε κρατήσουμε για πάντα στην καρδιά μας.

Καλό ταξίδι,

Τώνια Μοροπούλου